Herinner jij je nog het horseball-tornooi enkele jaren geleden, toen een paard in de tribune belandde? Jirka De Smet wel: ze was toen nog maar enkele jaren bij het Rode Kruis en miste ervaring. Toch zette ze zich met hart en ziel in om slachtoffers en hun familie op te vangen.
Een plakkerke
Jirka heeft ondertussen tien jaar ervaring bij de hulpdienst. Samen met zo’n 20 andere vrijwilligers staat ze steeds klaar om de meest uiteenlopende problemen op te lossen. “Soms zijn er mensen die met nieuwe schoenen op een evenement zijn, en een blaar krijgen. Met een plakkerke kunnen we die heel blij maken”, zegt ze. Omdat een pleister niet altijd volstaat, volgde Jirka na de basiscursus EHBO nog opleidingen interventie, verzorging en rampen. Ze kan ook overweg met de levensreddende defibrillator. Ze geeft toe dat het moeilijker is om tijd in het Rode Kruis te steken. “Toen ik begon was ik alleen. Nu, met een kindje erbij…”
Blij dat ze er zijn
“Wat de organisator betaalt, dient om het materiaal af te betalen”, vertelt Jirka, die benadrukt dat de mensen die een Rode Kruis hulppost bemannen dat gratis doen. “Mensen helpen geeft voldoening”, vertelt ze. “Niemand denkt ooit dat er wat gaat gebeuren. Als er dan toch iets is, zijn de mensen blij dat we er zijn.” Soms heeft de hulpdienst ook niets te doen. “We zijn er preventief”, vertelt Jirka. “Binnenkort echter is er het rugbytornooi, dé hulpdienst van het jaar. Dan worden alle vrijwilligers opgetrommeld. Op het tornooi kunnen we alle cursussen in de praktijk brengen, moeten we samenwerken en onze talenkennis bovenhalen”, lacht ze.
Op dit moment loopt de veertiendaagse van het Rode Kruis. Heb jij al stickers gekocht?
Ken je ook een vrijwilliger die eens in de aandacht mag komen? Mail naar vrijwilliger@editie.net.
